مهندسان منافع شخصی شان را به منافع مردم ترجیح ندهند

۳ خرداد , ۱۳۹۶ گفت‌و‌گوها

مهندسان منافع شخصی شان را به منافع مردم ترجیح ندهند

گفتگو:دنیا عباسی کسبی

عکس :محبوبه خلجی

می دانستم سال هاست که رنگ ها با عشق او به خالق جهان هستی خو گرفته، وجاودانه ترین نگاره های تاریخ جهان را نقش بسته بودند. رنگ ها با دلش آشنایی دیرینه داشته و به دست های عاشقش اطمینان دارند.

هرگاه رنگی را با قلم مویش نوازش می کرد، رنگ خود را در دست عاشق استاد رها کرده تا بتواند رابط دل او با خالق زیبایی های این جهان هستی باشد. وقتی صحبت از عشق استاد بود دیگر رنگ ها، رنگ پریده تر از هرزمان دیگربودند. خوشا به حال رنگ ها که سال ها نجوای استاد با خداوند را می شنیدندو محرم اسرار او با خالقش بودند. به حق درست یادکرده،  استوارت کری ولش، سرپرست موزه ساکلر دانشگاه هاروارد، که استاد محمود فرشچیان را «نقاش ملکوتی»نام برده است.

با توجه به عنایاتی که از جانب  خالق این جهان به استاد شده  نه تنها درک خاصی از دنیای هنرداشته بلکه کل جهان در نگاهش جلوه ای دیگر دارد. پس باایشان تماس گرفتم و با دعوتشان به همراه دوستانم به دیدار ایشان رفتیم. مهربانی ومحبت استاد، من و دوستان همراهم را ناگهان به یاد خبری انداخت که در اوایل پاییز سال ۱۳۹۱ در خبرگزاری های ایران وجهان در راس اخبار قرارگرفت. یک میلیون کودک از سراسر جهان با دعوت و به ابتکار کودکان زنجانى و به منظور گسترش فرهنگ عطوفت و مهربانى در دنیا، در یک نظرسنجى اینترنتى از میان ۱۰۰ شخصیت مورد علاقه خود، استاد محمود فرشچیان را به عنوان مهربان ترین پدربزرگ دنیا انتخاب کرده بودند. در عین حال گفته مى شد که دومین نفرى که پس از استاد محمود فرشچیان رتبه مهربان ترین پدربزرگ دنیا را به خود اختصاص داده  «نلسون ماندلا» مبارز و رئیس جمهورى آفریقاى جنوبى بوده است. پس در آن لحظات ما در منزل پدر بزرگ مهربانی بودیم که با همه ی گرفتاری ها ودلمشغولی های فراوانشان با لبخندی از سر مهر پذیرای ما بودند.

پس ساعتی به درد ودل های پدر وفرزندی گذشت و بعدرسماً گفتگویم با استاد آغاز شد و دوستانم نیز در این امر یاریم می کردند و گاهی با کسب اجازه از استاد با دوربین عکاسی لحظه ی ماندگار را ثبت می کردند.

-استادبا توجه به اینکه شما در امریکا زندگی می کنید، زمانی که به داخل کشور تشریف می آورید،  تفاوت شهر محل سکونت خود را با شهرهای ما در داخل ایران راچگونه می بینید؟

باید عرض کنم در خیلی جاها می بینید که در هر طرف شهر ساختمان ها هم طراز، هم اسلوب و منظم در کنار هم ساخته شده اند.چرا؟چون قوانین شهری در آنجا بسیار سفت وسخت تر از داخل کشور ماست. مثلاً شهری که ما در آنجا زندگی می کنیم زمینش بسیارگران قیمت است و می تواند برای کسانی که در کار انبوه سازی، ساخت وسازو به طور کلی صنعت ساختمان هستندپرسودباشد ، اما درآنجا هیچکس حق ندارد بیشتر از سه طبقه ساخت وساز داشته باشدوآنها قوانین ومقررات شهرسازی را از هر جهت رعایت می کنند وهمه کارهای عمرانی براساس نقشه مصوب انجام می شود. اما در ایران قوانین شهری وساخت وساز سفت وسخت نیست، هی چانه می زنند. من یادم می آید در اصفهان به چند مناسبت بخاطر لطفی که به بنده داشتند مرا در جلسات شهریشان دعوت کردند، یکی از این جلسه ها، در خصوص مترو اصفهان بود، یادم هست که چقدر بنده خواهش کردم که لطفاً مترو را از چهارباغ اصفهان عبور ندهید آخه به آثار تاریخی و باستانی این مسیر صدمات جبران ناپذیری وارد می شود، درختها خشک می شوند. اما کارخودشان را کردند، یا کنار زاینده رود واقعاً نباید بلند مرتبه سازی کنند اما متاسفانه…مشکل سر چانه زنی روی قوانین ومقررات شهری است.

-ما می بینیم در خیلی از پایخت کشور ها یا شهرهای تاریخی جهان نباید به بافت سنتی و تاریخی دست زد چرا در ایران اینگونه نیست؟

وا قعاً این را باید از مسئولین شهر های ما پرسید. در بعضی جاها ناچارند برای رفع نیازشان بافت های قدیمی وسنتی را اصلاح کنند ولی باید توجه داشته باشند که به بافت های قدیمی که ارزش ملی، فرهنگی وتاریخی دارد آسیب وارد نشود. متاسفانه وضعیت زیست محیطی شهرهای ماهم خراب شده است. من نمایشگاهی در واشنگتن داشتم، آن نمایشگاه صبح ها ساعت ۹:۳۰باز می شد یک روز صبح که داشتم می رفتم به سمت نمایشگاهم، یک ماشین بسیار شیکی را دیدم که یک آقای متشخصی از آن پیاده شد و یک قوطی له شده ی نوشابه را که لای نرده های نمایشگاه گذاشته بودند برداشت و انداخت در سطل زباله، اما با کمال تاسف در تهران ودر همین نزدیک خانه من یک روز دیدم ماشینی آن چنانی وگرانقیمتی در همین سرازیری یک لحظه ترمز کرد و یک خانمی شیشه ماشینش را پایین کشید و کیسه پر از پوست میوه را به خیابان پرتاب کرد.من بسیار بسیار ناراحت شدم.آخه چرا ؟باخودم فکرمی کردم این خانم به این فکر نمی کند که تو این زمستان ممکنه همین پوست های میوه اش باعث زمین خوردن مردم شود…چرا این وجدان وجود ندارند دربعضی ها…ما باید تلاش کنیم که احترام به قوانین شهروندی ومحیط زیست در وجود همه ی مردم بیدار شود. همه مقررات وقوانین را در ساختمان سازی، رانندگی و نیز در روابط اجتماعی مراعات نمایند.

-شما هر بار که به ایران سفر می کنید حداقل سه شهر تهران، مشهد واصفهان را می بینید، تفاوت این سه شهر با ۳۰سال پیش چیست؟

به شکل کلی بناهای زیبای اولیه ی این شهرها درلابلای بتن ها و ساختمان های مرتفع گم شده است.متاسفانه فرهنگ وتمدن بیراهه بر ساخت وساز و فرم این شهر ها حاکم شده و هرکس هرکاری را خودش دوست داشته تحمیل کرده است ولذا شهرسازی هم زیر سوال رفته است. به هر حال شهرهم باید متناسب دوران و زمان خود به پیش برود باشد و در مسیر زمان حرکت کند. در واقع متناسب نیاز مردمان عصر وزمان خود تا بتواند پاسخگوی این نیاز وخواسته ها باشد. خوب الان هم به ناچار واقعاً به ناچار مجبور شده اند بخاطر افزایش جمعیت خیلی از فضاهای شهری راتغییر بدهند یا تخریب کنند و به کوچه وخیابان های شهراضافه نمایند . من دعا می کنم هیچگاه این تخریب ها به فرهنگ و تاریخ یک شهر لطمه نزند. ولی من نمی دانم چرا اتوبانها ،خیابان ها وکوچه ها را فقط برای رفع نیاز امروز می زنند در حالیکه باید با دور اندیشی  نیازآیندگان را هم بصورت همه جانبه در اتاق فکر دسته بندی کنند و در نظر بگیرند.شما ببینید تهران دارد به یک پایتخت ده میلیون نفری نزدیک می شود اگر از حالا برای حداقل ۵۰ سال آینده تهران خصوصیات شهرسازی،آب، برق، بهداشت ،آموزش وپرورش ووسایل نقلیه عمومی مخصوصا مترو را برنامه ریزی نکنند وگسترش ندهند با مشکلات زیادی مواجه خواهیم شد.باید مسئولین محترم که واقعا دلسوزانه کار می کنند ضمن رفع نیاز امروز برنامه های دراز مدت راهم بطور جد ودلسوزانه در نظر قرار دهند. اما همه می دانند که اصفهان مرکز فرهنگ وهنر است. اگر دنیا را یک انگشتر فرض کنیم اصفهان ومعماری آن را باید نگین این انگشتر بدانیم. این شهر با آثار گرانقدر تاریخی که دارد در دنیا بی نظیر است. خوشبختانه اولیاء امور دلسوز هستند وکارهایشان را بلدند ولی کاشکی در این برهه زمان هم وغم خود را صرف رفع تشنگی زاینده رود عزیز می کردند. باید زاینده رود گریه کند تا مردم اصفهان دوباره خنده برلبشان بنشیند.  اصفهان بدون زاینده رود غمناک و غصه دار است و آثار غم و اندوه برچهره مردم وهم برسیمای شهر نمایان است وافسوس وصد افسوس که زاینده رود از بی آبی می سوزد.

-استاد شما که هر دفعه به زیارت آقا امام رضا(ع)تشریف می برید تفاوت حرم الان با دوران کودکی ونوجوانی شماچیست؟

بسیار فرق کرده اما من هم حرم آن زمان را دوستدارم و هم کنونی را، ببینید این تفاوت بخاطر زائران فراوان آقا امام رضا(ع)است. زمانی که شکر خدا هر روز زائران آقامون زیاد وزیادتر شد، خوب نمی توانستند برای خدمت به این عاشقان روضه منوره آقا امام رضا(ع)را بزرگ کنند در واقع اصلاً نمی شود گسترش داد، برای همین از اطراف صحن ها راگسترش دادند. تا جمعیتی که برای زیارت می آیند در مضیقه نباشند واقعاً در آستان قدس زحمت می کشند. انشاالله موفق باشند.

-درهمین خصوص به نظر شما با تخریب فضاهای تاریخی پیرامون حرم مقدس آیا لطمه ای به تاریخ و فرهنگ شهر مشهد نمی خورد؟

حتما می خورد ولی با این همه جمعیت فراوان چه کار کنند؟ ببینید روزانه چه تعداد زائر بطور هوایی، ریلی وزمینی وارد این شهر مقدس می شوند. خوب اگر این کار را انجام ندهند چه راه حل دیگری وجود دارد؟فقط باید کارهایی که می شود اصولی ومتناسب ونیز در خور بارگاه مقدس امام رضا(ع) باشد.

-شما از وضعیت نگهداری وحفظ بناهای تاریخی و مرمت وبازسازی آن ها در کشور راضی هستید؟

راستش باید بیش از این دقت شودو کوشش شود که این بناها حفظ گردد. من همه را کامل ندیده ام و بازدیدی نداشته ام و آنچه راکه مشاهده کرده ام طی سفرهایی بود که داشتم. قدر مسلماً آن هایی که مسئول هستند وظیفه دارند خوب کار کنندو با اقدامات صحیح سبب حفظ این میراث با ارزش شوند. اوایل انقلاب آیت الله طالقانی که خداوند رحمتشان بکند یک شب در کاخ نیاوران سخنرانی داشتند فرمودند: ای کسانی که در مملکت مسئول هستید و کاری انجام می دهید، اگر خدای نکرده در کارتان کوتاهی بکنید و خوب انجام ندهید و یا شغلی را برگزینید وسمتی داشته باشید که در تخصص شما نباشد و شایسته آن نباشید آن پولی را که می گیرید حلال نیست. باید کسانی که در جایگاهی قرار می گیرند واقعاً برای خوشنودی خداوند دلسوزانه وشایسته کارکنند تا این کشور به تعالی برسد.

آیا موارد ملموسی برای توجه دادن بانیان امور  به آن در نظر دارید که عنوان بفرمایید؟

ببینید شهرداریها در هر جای دنیا مثل رم و پاریس نمودهای زیبای هنر مرز و بوم خود را دارند وسعی می کنند نمای شهر را از اصالت و زیبائیهای حقیقی و واقعی دور نگاه ندارند.باید مدیران شهری ما بروند خصوصیات این شهرها را از نزدیک ببینند وکارهای زیربنائی و رو بنائی آنها را از نزدیک مشاهده نمایندو با طرح در اتاق فکر وگرفتن تصمیمات معقول ومنطقی به عمران و آبادی شهر همت گمارند. خوشبختانه در تهران با کوشش شهردار محترم وشورای شهر، بسیار زیبا شده ولی متاسفانه ساختمانها ناهمگون است. در کوچه های هشت متری یا ده متری، دادن جواز ساخت وساز برج ها وساختمان های بلند مرتبه معقول ومنطقی نیست. تصور کنید این برج ها وقتی تکمیل ومسکونی شود چقدر برای مردم دردسر ساز می گردد.همین الان هم که اینهمه برج رنگارنگ آماده نشده در اکثر موارد، ترافیک غوغا می کند. می دانید قرار گرفتن در این ترافیکها چقدر به اعصاب و روان مردم ضرر می رساند. غیر از اینکه آلودگی هوا هم محشر می کند.در شهرهای مشهد و اصفهان و بعضی از مراکز استانها هم وضع به همین منوال است.من هر سال که می آیم ایران می بینم که وضع از این نظر بدتر شده است. آلودگی هوا-ترافیک-گرانی-بیکاری-بی انگیزگی و ناامیدی تشدید شده است. شاید اگر حداقل آلودگی هوا وترافیک بطور محسوس کم شود و به اعصاب وروان مردم فشار وارد نگردد بقیه موارد انشاالله بتدریج حل خواهد شد.

-استاد سوال آخر می خواستم مطرح کنم که مهندسان معماروشهرساز ما در ساخت وسازها وطراحی ها باید به چه مسائل وشاخص هایی توجه داشته باشند؟

اول باید در کارهایشان خدا را در نظر بگیرند. نگذارند حیثیت مهندسی وجایگاه بلندی که در جامعه دارد خدشه ولطمه پیدا کند. غلبه برنفس، خویشتنداری، وجدان در کار وحفظ شرافت و اصالت از جمله خصایصی است که هر انسان عاقل و دانایی باید با آنها همزیستی و زندگی کند، تا هر دری بسویش گشاده شود وصد البته مهندسین عزیز ودلسوز هم باید در این مسیر حرکت کنند تا عاقبت بخیر شوند و یادگاری های ارزنده ای از خود باقی گذارند. اهداف سازمان نظام مهندسی ساختمان بسیار عالی ومدبرانه است ومن شک ندارم که همه این دلسوزان مهندسین ما تحصیلات وتجربیات زیادی دارند و صاحب فکرواندیشه هستندو می دانند چگونه کارباید کنندکه در آن خیر وصلاح جامعه باشد.حالا چرا بعضی هابه اهمیت وخصوصیات شغلیشان واقف نیستند جای تاسف دارد.باید این بزرگواران ومسئولین با طرح و برنامه نگذارند ساختمان هائیکه به فرهنگ ایرانی مانمی خورد اینقدر رشد پیدا کند.اگر برای از بین بردن این ناهمگونی ها تلاش کنند بسیار سپاسگزار می شویم. همچنین خواهش می کنم ازخانم ها وآقایان مهندسین دقت فرمایند در مسائل شهری و تصمیم گیری هایشان منافع جمعی مردم، فدای منافع شخصی نشود، آینده نگر باشند و برای گرفتن تصمیمات بزرگ از شور ومشورت نترسند تا آثاری که باقی می گذارند موجب افتخارشان باشد و بخود ببالند. بخدا اگر انسان برای رضای خداوند کار کند خداوند هم به زندگی برکت می دهد. روزی را فقط باید از خدا خواست. ورضای خود را در رضای پروردگار دانست. همینکه منافع شخصی خود را به منافع وآرامش مردم ترجیح ندهیم برزگترین کاررا انجام داده ایم  و خداوند هم در همه ی مراحل زندگی ما را موفق می دارد.بگذارید صراحتا بگویم ما باید واقعاً دل بسوزانیم و برای آبادی این آب وخاک ومیهن عزیزمان فداکاری ومجاهدت کنیم. مهندسین عزیز ما نقش بسیار موثری در زیبایی ، عمران و آبادی شهرها دارند.این عزیزان می توانند با عشق به میهن ودلسوزی وعلاقه وافر یک شهر را از هرجهت آباد وزیبا و در مسیر پیشرفت وترقی وتعالی قراردهند و برعکس نیز می توانند خدای ناکرده بسوی ناهمگونی ونامتربی ونامناسب نگه دارند. من از سازمان محترم مهندسی واز همه دلسوزان وعلاقمندان ودست اندر کاران به عمران وآبادی وزیبایی میهن عزیزمان ایران که صمیمانه زحمت می کشند تشکر وسپاسگزاری می نمایم وامیدوارم هرکسی که برای اعتلا واقتدار وپیشرفت این مملکت صادقانه ومدبرانه خدمت می کند از همه مواهب وعنایات خداوندی بهره مند گردد. ازشما عزیزان هم بسیار ممنون ومتشکرم انشاالله در کارهایتان موفق وسربلند باشید.

منبع:

طاق(نظام مهندسی مشهد)

سرا(نظام مهندسی سمنان)

سازه نیوز(خوزستان)

http://www.nezammohandesi.ir/uploads/Taagh931205.pdf

Taagh931205

http://sazehnews.ir/

 

, , ,


پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *