اولويت با آخوندي است يا ديگران؟! استيضاح، حق ملت است جناحی اش نكنيد
کد خبر: ۷۴۶۲۱ | تاریخ : ۱۳۹۵/۱۱/۳۰ – شماره: ۸۷۳
حوادث گوناگونی در کشور رخ می دهد که نیازمند قضاوت مناسب است تا بتوان برای حل آن، راهی صحیح یافت كه جلوي آسیب ديدگي سطوح دیگر را گرفته و از سویی در آن مقطع زمانی، مشکل و بحران موجود را به صحیح ترین روش حل کند. بنابراين مشورت و استفاده از افراد کارشناس و آگاه نسبت به آن بحران که بتوانند راه حلی مناسب و عقلانی ارائه دهند، ضروري است. زیرا هرگونه تصمیم‌گیری اشتباه و احساسی می تواند سبب آسیب های غیرقابل جبرانی شود.از این روی، یکی از نهادهایی که در موقعیت های حساس جامعه نقش مهم و پر اهمیتی ایفا می کند، مجلس شورای اسلامی است. زمانی که نام مجلس و نمایندگان آن در سطح جامعه مطرح می‌شود، برداشت عموم مردم از وظایف نمایندگان، دو موضوع قانون‌گذاری و نظارت است. نظارت شامل، رای اعتماد به وزرای پیشنهادی ريیس جمهور، نظارت عام نماینده شامل تذکر شفاهی یا کتبی ، سوال و نیز استیضاح ريیس جمهور، وزرا و هیات وزیران، تحقیق و تفحص در کلیه امور کشور، رسیدگی به اتهام ريیس‌جمهور و معاونان او و وزیران و نیز نظارت های مالی مانند تصویب بودجه سالانه و نظارت مستقیم بر دیوان محاسبات کشور وغیره است.جايگاه مجلس شوراي اسلامي دردوبعد قانون‌گذاري و نظارت، بسيار رفيع بوده و عموم نمايندگان در برنامه‌ريزي و سياست‌گذاري‌هاي كلان جامعه از قدرت لازم برخوردارند. احاطه بر مسائل کلان مملکتی، برخورداری از هوش، ذکاوت و درایت سیاسی، قوه تشخیص بالا، قدرت تجزیه و تحلیل مسائل، حوصله، توانایی و سواد جستجو، دستیابی و مطالعه اطلاعات، به همراه مشاوران خوش فکر، با درایت و صاحب نظر، از ویژگی هایی است که انتظار می رود در یک نماینده مجلس در حد قابل قبول وجود داشته باشد تا در لحظات ضروري از آن استفاده كند.
يك خطا و يك شجاعت
یکی از این بحران ها كه در ماه های گذشته رخ داد، فاجعه برخورد دو قطار مسافربری درحوالی«ایستگاه هفت خوان» در محور سمنان-دامغان بود . یک روز پس ازاین حادثه، محسن پورسیدآقایی، مدیرعامل راه‌آهن ، ضمن عذرخواهی از حادثه دیدگان و خانواده آن‌ها، استعفا داده و استعفایش از سوی وزیر راه و شهرسازی نیز مورد پذیرش قرار گرفت كه اقدامي قابل احترام بود. شاید درآن زمان بهترین اقدام، تحقيق و بررسی علت حادثه و پیشگیری ازحوادثی از این دست در آینده بود، اما متاسفانه برخی ازرسانه ها وافراد با نگاهی سیاسی، به عملکرد عباس آخوندی حمله كردند و اين موضوع، اصل فاجعه را تحت شعاع قرار داد.
سرنخ يك استيضاح
اين ماجرا ادامه داشت تا اينكه چندی بعد با فشار تعدادی از نمایندگان و رسانه هاي جناح خاص، پس از برگزاری چند جلسه در کمیسیون عمران مجلس که با حضور وزیر ومعاونانش برگزار شد، پس از سوال و جواب تعدادی از نمایندگان، پاسخ های وزیر را کافی ندانسته و قانع نشدند و قرار شد با استيضاح، وزير را به صحن بكشانند. اما پس ازجلسه آخر کمیسیون عمران با آخوندی ،گويا داستان وارد روند تازه اي شد.
اتهامات خانوادگي؟
نكته قابل تامل، مطالبي بودكه براي استيضاح مطرح مي شد و ديگر ربطي به موضوع وزارتخانه يا برخورد دو قطار نداشت و حتي كار به جايي رسيد كه مسائل خصوصي از زندگي وزير نيز مطرح مي‌شد.گويا حال مداركي وجود داشت كه قرار نبود به كميسيون ارائه شود.مطالب مطرح شده بيشتر حول محور نقش و حضور پسر وزيردروزارتخانه بود،موضوعي كه حتي در كميسيون نيز طرح نشد، اما در راهروهاي مجلس، استيضاح‌كنندگان مي‌گفتند كه اسناد خود را در صحن ارائه خواهند كرد. اين‌نوع استيضاح خلاف نظر امام(س)!
اين استيضاح خاص، موافقان و مخالفان فراواني داشت و در همین رابطه سید کمال‌الدین شهریاری، عضو‌کمیسیون عمران مجلس،اين نوع اقدامات براي استیضاح وزير را خلاف نظر امام(س)دانسته و اظهار داشت: اینکه برخی نمایندگان، مدارک خود را در جلسه کمیسیون ارائه ندادند، برخلاف فرمایشات امام خمینی(س) است.وی دراین باره این گونه توضیح می‌دهد که طبق قانون اساسی سوال و استیضاح قرار نبود در کمیسیون بیاید و در آیین‌نامه مجلس در سال‌های اول، استیضاح مستقیم در صحن علنی مطرح می‌شد ولي چون در صحن علنی، مسائلی از طرف استیضاح کنندگان مطرح می‌شد که باعث تنش‌های اجتماعی و به هم خوردن نظم جامعه می‌شد، به همین دلیل امام، حکم کردند که این استیضاح ها و سوالات قبل از اینکه در صحن علنی بیاید در کمیسیون و با حضور وزرا و استیضاح کنندگان مطرح شود. طرفین مدارک و ادله و مستندات را ارائه و کمیسیون تخصصی موضوع را بررسی و اظهار نظر کند تا در نهایت استیضاح به صورت کدخدامنشی حل و فصل شود. وي با بیان اینکه این نظر حضرت امام(س) بود که بعدها به صورت اصلاحیه آیین‌نامه در آیین‌نامه مجلس گنجانده شد و مجلس از آن روز به بعد سوالات را در کمیسیون آورد و بعد در صحن علنی، گفت: آن‌هایی که در جلسه کمیسیون آمدند و گفتند مدارکی را در خصوص نقش پسر آقای وزیر در قراردادهای وزارتخانه دارند اما در صحن ارائه می‌کنند، یا از نظر امام بی‌اطلاع بودند یا داشتند این نظریه را به نوعی رد می‌کردند.اكنون سوال اين‌جاست كه چرا قبل از استيضاح، اين اتهامات به اطلاع مردم رسانده نشد و بايد در صحن علني بازخواني شود؟ مگر اطلاع از مشكلات كشور حق مردم نيست؟
اقدامي كه به صلاح نيست
در همین رابطه سبحانی‌فر، عضو کمیسیون صنایع با تاکید براینکه درشرایطی که یک ماه مانده به پایان سال و شروع سفرهای نوروزی، استیضاح وزیر راه و شهرسازی به صلاح نیست، اظهار داشت: وزارت راه و شهرسازی، وزارتخانه مستقیم در برگزاری و نظارت بر سفرهای نوروزی است وهرگونه خلل در این برنامه‌ریزی‌های انجام شده می‌تواند پیامدهای منفی و غیرقابل جبرانی داشته باشد.
اي كاش بقيه نيز استيضاح باشد
گذشته از نيت‌هاي پنهان و آشكار اين استيضاح، آيا اين اقدام فايده اي نيز در اين بازه زماني دارد؟ بدون شك در موضوع استيضاح و پرسش از وزيران بايد مجلس در راس امور باشد، اما اي كاش عملكرد ضعيف وزرايي چون صنعت ، معدن و تعاون، كار و رفاه اجتماعي، فرهنگ و ارشاد اسلامي نيز مورد بررسي قرار گيرد تا اين افراد، بار خود را از طريق نمايندگان ملت از روي دوش دولت بردارند و بروند. بايد منتظر ماند و ديد كه سرانجام آنچه در صحن مطرح مي شود كدام نيمه‌بازي است؟ بازي در زمين سياست است يا دلسوزي براي مردم؟
-دنیاعباسی کسبی
منبع:روزنامه قانون
دیدگاه های خوراک سایت